Komediodramat, w którym autor nie stroni od absurdalnego, często językowego humoru, nie pozbawiony jednak refleksji serio, czy nuty melodramatycznej. Bohaterem sztuki jest czterdziestoletni, samotny po śmierci żony, nauczyciel matematyki z Sanoka. Spotykamy go na cmentarzu, dokąd – jak zwykle – przyszedł „porozmawiać” z żoną. Najwyraźniej nie daje sobie rady ze sobą i swymi uczuciami, od kiedy został sam. Pewnego wieczoru, kiedy jak zwykle poprawia szkolne klasówki, w jego sanockim mieszkaniu zjawia się kobieta podająca się za Matkę Boską i deklarująca chęć rozmowy. W pierwszej chwili bohater jest przekonany, że ma do czynienia z narzucająca się oszustką. Nie mogąc jednak pozbyć się jej (kobieta w niezrozumiały sposób wciąż pojawia się w jego domu), bohater dochodzi do wniosku, że ulega powracającej wciąż halucynacji, co skłania go do udania się do psychiatry. Tajemnicza postać, poprzez kolejne „wizyty” i rozmowy z bohaterem, stara się mu pomóc w ukojeniu bólu po stracie żony. Wie o nim samym bardzo wiele, ma dar przewidywania zdarzeń i sytuacji. Kim zatem jest?