Tematem sztuki, która została wyróżniona w konkursie Stowarzyszenia Autorów ZAiKS i WFDiF, są nieprawidłowości i oszustwa związane z reprywatyzacją gruntów i kamienic warszawskich. Sztuka, pisana zanim temat ten trafił na pierwsze strony gazet i ruszyły procesy, nie jest jednak dramatem realistycznym, choć ukazuje brutalne metody działania oszustów i krzywdę usuniętych lokatorów. Sztuka napisana jest w poetyce dramatu romantycznego, a gorący dziś temat „dzikiej” reprywatyzacji gruntów i nieruchomości ujęty został w formę literackiej przypowieści z elementami groteski. Powracający wątek „cofania historii” i „naprawiania krzywd” pojawia się w spektaklu, jako temat uniwersalny, wykraczający daleko poza sprawę samej reprywatyzacji.